Merkeziyetsiz Finans'ta Sermaye Koruma Stratejisi

1. Muhafazakâr yatırımcı – bir profil

DeFi’yi bir oyun ya da ideoloji olarak görmez. Onun için bu alan, öncelikle tarafsız bir altyapıdır.
Tokenomics tweet'leriyle ilgilenmez, denetim raporları okur. APY kovalamaz, tasfiye oranlarını inceler.

Harekete geçmeden önce sistemin dinamiğini anlamaya çalışır.
Fiat sisteminden geldiği için şunu iyi bilir: çıkışı olmayan sermaye değersizdir ve merkeziyetsizlik, dikkatli analiz yerine geçmez.

Varlık tahsisi defansiftir, kullandığı araçlar izlenebilir, riskleri modellenmiştir.

DeFi onun için bir vaat değil, bir araç kutusudur.
Yalnızca likit, denetlenmiş ve gerektiğinde geri döndürülebilir olanı kullanır.

2. Açıklamaya muhtaç token’a hayır

Muhafazakâr yatırımcı, hikâyelerle pazarlanan varlıklardan uzak durur.
Teknik ve mali işleyişini anlayabildiği, risk profili şeffaf olan varlıklara yönelir – rebase, burn veya diğer karmaşık mekanizmaları içermez.

Moda olan değil, altyapısı sağlam olan tercih edilir:

USDC – rezerv şeffaflığı ve düzenleyici netlik nedeniyle.
DAI – teminat yapısı açık ve likit kaldığı sürece.
ETH veya stETH – stake riski hesaplanabilir ve çıkış yolu gerçekçiyse.

Yönetim token'larını prensip olarak değil, tecrübeyle reddeder.
Bir varlık yalnızca oy hakkı, teşvik veya beklentiyle değer kazanıyorsa, yatırım değil, yönsüz risk taşıyan bir pozisyondur.

Kuralı basit:
“Bir token’ı anlatmam on dakikadan uzun sürüyorsa, muhtemelen elimde tutmamalıyım.”

3. Getiri varsa, çıkış da olmalı

Vaat edilen bir getiri, sadece çıkış yapılabiliyorsa anlamlıdır.
Bu yüzden muhafazakâr yatırımcı, yalnızca APY oranına değil, şu soruya da odaklanır:

“Gerekirse, hızlı ve sorunsuz şekilde çıkabilir miyim?”

Tercih ettiği piyasalar:

• Derin likiditeye sahip,
• Çıkış mekanizmaları net,
• Stres altında test edilmiş olmalıdır.

Likidite varsayımsal değil, anlık ve güvenilir olmalıdır – özellikle belirsizlik dönemlerinde.

• Sadece token kilidi olmayan, yüksek TVL’li lending protokollerini kullanır.
• Havuzları, dağıtılan ödüllere değil; stres anında çıkış kapasitelerine göre değerlendirir.
• Çünkü bilir ki: kâr önemsizdir, eğer çıkış yapılamıyorsa.

İlkesi:
“Çıkışı olmayan getiri, sadece ertelenmiş likiditesizliktir.”

4. Platform seçimi risk yönetimidir

Onun için bir protokol bir topluluk değil, bir karşı taraftır.
Güven, denetimin yerine geçmez – ne kodda, ne yönetişimde, ne de likiditede.

Tercihini şu kriterlere göre yapar:

• Kod geçmişi ve denetimler: Ne kadar olgun? Kim denetledi?
• Acil durum mekanizmaları: Hatalar nasıl yönetiliyor? Kim müdahale edebilir?
• Yönetişim şeffaflığı: Karar süreçleri açık mı? Kimler etkili?

Açık belgelenmiş, mimarisi sağlam ve gereksiz hype üretmeyen protokoller onun önceliğidir.
Aave v2 onun için modası geçmiş değil; zamanla kanıtlanmış bir istikrar referansıdır.

Bakış açısı:
“Ne kadar az dikkat çekmeye çalışıyorsa, o kadar ilgiyi hak ediyordur.”

5. Ödül mü? Teşekkürler, gerek yok.

Onun için bir teşvik token'ı gerçek getiri değil, ambalajlanmış risk anlamına gelir.
Gerçek talep sonucu oluşan faiz ile enflasyon bazlı dağıtım arasında kesin ayrım yapar.

Eğer bir protokol kendi token’ını basarak getiriyi artırıyorsa, bu ona göre gelir değil; başkasının omzuna yüklenen bir beklentidir.

O şöyle düşünür: “APY kaç?” değil,
“Bu getiriyi kim ödüyor ve neden?”

• Aldığı ödülleri ya hemen satar ya da hiç talep etmez.
• Getirinin gerçek kredi talebinden doğduğu pazarlara girer.
• Ve bilir ki: vaat ne kadar büyükse, model o kadar kırılgandır.

Sözü:
“Getiri mantıklı olmalı – sonradan açıklanmak zorunda kalmamalı.”

6. Dağıtmak değil, yapılandırmak

“Diversifikasyon” onun için zincir zincir gezmek değil, riskleri sınıflandırmak ve izole etmektir.

Yapısı belirgindir:

• Operasyonel işlemler için sıcak cüzdanlar
• Uzun vadeli varlıklar için soğuk cüzdanlar
• Protokol veya yönetişim bazlı ayrılmış cüzdanlar

Beş lending protokolünü aynı collateral yapısıyla kullanmaz.
Farklı risk mimarilerini tercih eder:
Aave klasik pazarlar için, Morpho peer-to-peer için, stETH ise yalnızca çıkışı garanti altına alınmış vault'larda.

Yaklaşımı:
“Daha geniş değil – daha akıllıca dağıt.”

7. Sonuç – DeFi kumar değilse, kumarbaz gibi oynamamak gerekir

Muhafazakâr yatırımcı istisna değildir.
Bu profil, daha fazla yapı, netlik ve disiplin arayan bir sistemin doğal yanıtıdır.

Hype’a değil süreçlere, umuda değil verilere güvenir.
Yatırım kararlarını yalnızca auditler, çıkış mekanizmaları ve yönetişim modelleri şekillendirir.

• Spekülasyonsuz çalışabilen pazarlar sürdürülebilirdir.
• Profesyonel yatırımcıları ikna edebilen protokoller değerlidir.
• Ve DeFi’de kalmak isteyen biri, riskin ne olduğunu değil, nasıl çalıştığını öğrenmelidir.

DeFi aşırı olmak zorunda değil.
Ama hafife alanı çok hızlı cezalandırır.